Rare uitvinding:
dierendag. De dag waarop de katholieke kerk Franciscus
van Assisi herdenkt en de rest van
Nederland inclusief de commercie extra aandacht aan de dieren
schenkt. Wij denken elke dag aan onze dieren. Ook en dan echt vooral
ook op hun laatste dag. Soms besluiten wij namelijk een dier op te
slachten. Een best wel heftige beslissing. Sommige dieren, zoals onze
varkens, komen hier met dat einddoel.
De geiten niet. Die melken
we. En als ze dan oud en uitgemolken zijn dan kunnen ze clementie
krijgen. Ze hebben dan hun pensioen 'verdiend'. Jonge geiten die niet
genoeg melk geven verkopen we, een matige geit van Lazy is voor
lokale boeren een behoorlijk goed exemplaar.
Maar nu hebben we
Kweetniet ook wel verbasterd als Kweenie. Ze weet het niet, of
eigenlijk weten wij het niet. Graag verdelen we de hele zoogdierenwereld
in twee categorieën, je bent een mannetje of vrouwtje. En dan
moeten mannetjes op vrouwtjes vallen en anders om. Anders is het niet
normaal of wordt het zelfs onnatuurlijk genoemd. Nou Kweenie is een
vrouwtje die ook best wel op een mannetje lijkt met haar stevige
bouw, kleine uier en lange baard. En ze valt op dames. Van heren moet
ze niets hebben. Ze wordt niet zwanger maar raar genoeg geeft ze wel
melk. Niet heel veel. Dus dan komt hier automatisch de vraag of ze
genoeg produceert om haar verblijfsvergunning te verdienen. Zo niet
dan volgt ze het zelfde carrièrepad als de varkens, een Kweetniet
verkopen aan een andere boer dat Kanniet. Tot nu aan toe heeft ze nog
steeds het voordeel van de twijfel gehad. Het is naast een matige
melkgeit een hele goede educatiegeit. Het maakt het onderwerp van
transgenders en homoseksualiteit onder onze jonge gasten op een
natuurlijke manier bespreekbaar. Dat blijkt dus niet onnatuurlijk te
zijn.
Lang leve Kweenie!