Kaasboerderij Lazy is weer back to business!

We melken weer! Het is elk jaar hectische periode in het voorjaar. De schapendames krijgen lammetjes in februari en mogen daar circa 2 maanden van genieten en voor zorgen. Dan zijn de lammetjes groot genoeg om de wijde wereld in te trekken. Bij ons betekent dat dat ze verkocht worden aan andere boeren in Slowakije. Sommigen worden fokschaap/ram en anderen eindigen na een grasrijk leventje in het najaar in de goulash. Ze gaan in ieder geval niet op transport naar een ver land om daar te eindigen als paaslam zoals wel het lot is van de meeste andere Slowaakse lammetjes.

Onze ooien treuren een dag om het verwijderen van hun lammeren en gaan dan weer over op de orde van de dag. Grazen, herkauwen, slapen en dan weer grazen. Tweemaal daags komen we ze uit de wei halen om gemolken te worden. En met die melk maken we dan weer heerlijke schapenkaas. 

En over één week begint dezelfde cyclus bij de geiten; aflammeren, lammetjes grootbrengen en dan weer gemolken worden tot aan de winterrust. Die is dan wel verdiend. En de kelder ligt dan weer vol met overheerlijke schapen- én geitenkaas. Mmmmmm.

Arnold's domein: de kaasruimte

En wat er ook bij hoort zijn de biggetjes. Deze drinken de wei op die overblijft na het maken van de kaas. Deze zit vol met eiwitten. Hier groeien ze reuze goed van. Zo maken we van gras via een omweg uitstekend varkensvlees. De biggen van dit jaar ruilden we met vrienden tegen twee van onze lammetjes. Zo is het kringetje weer mooi rond.

Bordjes

"Toch bordjes?" grinnikte Arnold toen hij door de moestuin liep. Onze moestuin is voor iedereen. Iedereen die hier kampeert, logeert, bivakkeert. En wij willen dat iedereen zich welkom voelt. Dus daarom geen bordjes en briefjes met 'verboden te....., gelieve....' u kent ze wel!  

Echter een pluk-moestuin is anders dan je eigen moestuin. Ik zelf was er wel degelijk bij op het moment van zaaien en poten maar onze gasten natuurlijk niet. Die waren op dat moment in Nederland, België, Duitsland of ergens anders in Slowakije. Dus na jaren is het er toch van gekomen; bordjes! Maar dan wel positieve bordjes met wat het wél is of wat wél kan. 

Het is op dit moment nauwelijks voor te stellen dat er binnenkort toch echt meer in de moestuin zal staan dan bordjes alleen. Voordat we er erg in hebben zal de tuin weer groen zijn, zelfs groener dan gewenst. En over dat ongewenste groen hebben we dan weer een ander bordje dat op het toegangspoortje van de moestuin hangt:

de tuin in mei